Wyprawa wysokogórska Hindukusz 2011

Afganistan - Tadżykistan

Zwiedzanie

Tadżykistan mnie zaciekawił. Wprawdzie tamtejsza kuchnia mnie zniesmaczyła, z kibla wybiegłem przerażony, a z jeepa wyszedłem niemal sparaliżowany po 13h z kolanami pod brodą. Jednak zafascynowała mnie bezczelność autochtonów i ich wyjątkowo liberalne podejście do islamu podlane sowiecką mentalnością. Po raz drugi (po Iranie) mogłem się przekonać, że potomkom Persów bliżej do Europy niż do Azji.

W północnym Afganistanie również mieszkają Tadżycy, ale cywilizacyjnie są całą epokę za swoimi pobratymcami. Nie ma tam nic poza horrendalnymi cenami (przynajmniej dla przybyszów z bogatego świata) i kosmiczną biurokracją. Do tego zapuszczanie się w głąb kraju, to narażanie się na strzelanki i inne wybuchowe atrakcje. Na szczęście cały ten bajzel nie sięga szczytów Hindukuszu.

klimaty afgańsko-tadżyckie

Treking

Wysokogórska akcja wymaga żmudnej aklimatyzacji, nieustannego rozwiązywania problemów logistycznych oraz czekania na poprawę pogody. Ponad 2 tygodnie zmagaliśmy się z Hindukuszem Wysokim zdani tylko na siebie. Potrzebowaliśmy sporo determinacji, wytrzymałości i kreatywności. Na koniec nie mieliśmy najmniejszej ochoty, aby to kiedykolwiek powtarzać. A przecież to tylko 2 tygodnie - na ośmiotysięczniki wchodzi się miesiącami...

aklimatyzacja i spacery z plecakami

Wspinaczka

Kulminacja całej wyprawy. Przed wyjazdem marzyliśmy o 7-tysięczniku, na miejscu wybraliśmy za cel Kohe Nadir Saha o wysokości 6814m, a dotarliśmy na bezimienne M3 z raptem 6109m. Nie mamy jednak powodów do narzekania. Przeszliśmy wszystkie próby, jakie wymyślił dla nas Władca Gór i odebraliśmy zaskakującą nagrodę. W tym wypadku droga okazała się ważniejsza od celu. Pewnie że można wyjść wyżej w prostszy sposób, ale nas to nie bawi ;-)

na podbój 6000m n.p.m.