2004-05-27
Gaiki, Hrobacza Łąka

Trasa
Słowiaki - (ziel.) - Gaiki - (nieb.) - (czarn.) - przeł. U Panienki (czerw.) - Hrobocza Łaka - (czerw.) Zasolnica - Żarnówka - Słowiaki

Dystans 22km
Przewyższenie ???m

zobacz mapę

Uczestnicy
Wojtek, Junior

"Ujeżdżając mokrą Panienkę "

zgodnie z życzeniami moich przedmówców opisuje nasza niedzielna wycieczkę z 
Wojtkiem. trasa zawierała opiewany przez Wojtka zjazd niebieskim ze szczytu Gaiki 
w stronę Bielska.

dzięki przeziębieniu Wojtka nasze tempo jazdy (szczególnie pod gore) było bardzo 
przyjemne - czytaj powolne :) dzięki czemu podjazdy mnie zbytnio nie zmordowały.

zaczęliśmy zielonym szlakiem spod Jeziorka Międzybrodzkiego dość ostro pod gore. 
najpierw łąki, potem las i znów laki. piękne widoki przez duża cześć trasy - widok na 
bajeczne dolinki w kolorach jesieni ukoiło moje zszargane nerwy. w lesie dość mokro 
i wilgotno ale błota praktycznie brak. zielony szlak jest praktycznie nie uczęszczany 
i ma nawet kilkuset metrowy odcinek po miękkim dywanie z trawy wśród drzew - 
oznaka, że nikt tamtędy dawno nie chodził. w sumie wolnym tempempodejście zajmuje
1.5h. dopiero na szczycie spotykamy jakichś ludzi.

Gaiki są dość niskie (808m) ale zjazd ma jakieś 300-400m w pionie. niebieski szlak 
odchodzi niespodziewanie i łatwo go przeoczyć. rzeczywiście, są to niespotykane w 
Polsce bardzo krótkie serpentyny idące zakosami nastromionym zboczem. było dość 
wilgotno wiec rozpędzanie się do granic możliwości odpadało ale i tak było nieźle. 
szlak jest fatalnie oznaczony i kilka razy musiałem się wracać bo nie skręciłem we 
właściwą ścieżkę. zabawa jest jednak przednia, bo można się szybko rozpędzić, potem 
hamowanie i zakręty o jakieś 120 stopni.

wbrew temu co słyszałem niebieski szlak nie jest wcale bardzo trudny. jedyna jego 
trudność polega na tym, ze ścieżka jest wąska i ciężko zakręcić bez zarzucania tylnim
kołem. nachylenie ścieżki jest nieduże, bo trawersuje zbocze.

jedyna poważną niedogodnością tego szlaku jest to ze zbyt szybko się kończy :)
ludzi brak.

BONUS. na dole czekał nas z Wojtkiem bonus w postaci małego placyka do zabaw 
- w malowniczym parku są murki, progi, schody a nawet jakiś opuszczony amfiteatr. 
plus jakieś uskoki. w sumie spędziliśmy tam jakieś pól godziny skacząc i jeżdżąc po 
murkach. super.

BONUS 2. w drodze łączącej niebieski zjazd z czarnym podjazdem (idący malownicza 
i szeroka stokowka z pięknymi widokami) znaleźliśmy osuwiska. niestety bardzo 
krótkie ale były na tyle kuszące żeby spróbować jazdy po nich :-)

niestety kilkanaście sekund przyjemności ze zsuwania się piargiem w dół 
przypłaciliśmy 10(!) minutami wygrzebywania się z powrotem do góry... ale był fun.

podejście czarnym na Panienkę jest mało podjezdne i na początku prowadzi lasem,
ale potem jakąś nudna stokowka. plusami są widoki przy popołudniowym słońcu. 
mija nas jakieś enduro, kierowcą była chyba kobieta :)
podejście na Panienkę jest dość krótkie ale miejscami wyczerpujące. znów mijają 
nas enduro, tym razem dwa, jada powoli i jakoś mało "profesjonalnie". my jeździmy 
szybciej :)
potem jeszcze kawałek czerwonym szlakiem na szczyt jakiejś góry gdzie jest schronisko
i nowiutka wieża widokowa (metalowa). dużym minusem tego miejsca są tłumy 
turystów i menu w schronisku które obejmuje prawie wyłącznie piwo jasne i piwo 
ciemne :)
większość turystów wyglądała na lekko nawalona, brakowało tylko wiejskiej dyskoteki
i remizy strażackiej...

zjazd czerwonym. dość długi i bardzo przyjemny. duże prędkości po lesie (Wojtek 
wykręcił 50km/h, świr jeden :) jazdy po bandach mnóstwo hopeczek, górna i środkowa
cześć niezbyt kamienista. w pewnym momencie zrobiliśmy z Wojtkiem prawdziwy 
freeride bo szlak szedł środkiem jakiegoś koryta z kamieniami a my jechaliśmy jeden 
po lewej, drugi z nas po prawej gdzie po lesie wybierając własną traska. dużo zabawy ze
wskakiwaniem do parowów (nawet 1m uskoki!). ostatni odcinek szlaku spowodował 
luzy w moim uzębieniu :-) było tyle kamieni, ze ostatnim razem to chyba z Adasiem
na Skrzycznem tyle kamieni widzieliśmy.

w sumie 22km, 950m przewyższenia i całość 5 godzin
(w tym postoje, murki i pijane schronisko).

polecam wszystkim ta trasę, każdy znajdzie coś dla siebie, ja na pewno wybiorę się 
w przyszłym roku jeszcze raz, szczególnie jak będzie sucho.

tak czy inaczej, mokra Panienka była przyjemna... ;-)