Strefa Outdooru
2005-11-27Sezon nigdy sie nie kończy! Błoto, mokry śnieg, lód i paskudna przedwiosenna aura towarzyszyła naszemu wypadowi na traskę do Lanckorony oraz na Monk Shore. Wypad udany, choć 15km w tak koszmarnie niesprzyjających warunkach dało nam w kość. Poślizgi w niespodziewanych miejscach, wilgoć i błoto w zębach. Nie poddawaliśmy się :) Zaskakująco, na samych trasach w lesie bardzo dobre warunki jak na porę roku i krajobraz dookoła. Brak czasu i zmęczenie pchania pod góre w zimowych strojach dały nam szanse na tylko pojedyńcze przejazy w Lanckoronie i na Manku. Ale warto było!
|
Zobacz galerię zdjęć2005-11-16Listopadowe aktualności Mogłoby się wydawać, ze sezon się kończy, ale nic bardziej błednego. Już wkrótce nowe relacje, tymczasem polecamy:
Więcej zdjęć i filmy już niebawem.
|
2005-10-22Pilsko - dwa oblicza jednej wycieczki Osobiście nie mam szczęścia w tym roku do Pilska (góry o świetnych zjazdach, rewelacyjnych widokach i dość niepowtarzalnej aurze), po niezbyt udanym wypadzie w sierpniu, teraz też ulubiona polska góra pozostawia we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony: niespotykane w październiku ciepłe słońce i wysokie temeratury, piękne widoki, świetny odcinek zjazdu granicznym niebieskim szlakiem (ślisko jak diabli!). Czemu więc narzekam? Relacja już wkrotce!
|
2005-10-09Dzień papieski - mgła spowiła Monk Shore Okazja była ku temu bardzo dobra - dziewiczy przejazd nową bryką Ireny ("amerykańska pandemia 67" zaczyna dominować szeregi G3R). Pogoda nie sprzyjała absolutnie wypadowi w góry. Los zesłał nam dodatkowego towarzysza - przybłakał się kawaryjski pies rozrabiaka, kundelek o wyglądzie i temperamencie shrekowego osła :) Nie zniechęciły go żadne podjazdy, grzecznie aportoweał kamienie itp. do momentu kiedy znalazł sie na linii mojego lądowania z największej ziemnej hopy. Cudem uniknął zmiażdzenia przednim kołem i zdegustowany opuścił naszą wesoła gromadkę. A my wypad zakończyliśmy naprawdę stromymi ściankami kamieniołomu. I do domu...
|
2005-10-09Awiacje pod Giewontem Rzeczywistość przerosła (przeskoczyła!) moje -i tak duże - oczekiwania. Zakopiańska trasa FR na Szymoszkowej (Cruella) to "przedsmak" Kanady, tutaj w Polsce. Najlepsza "sztucznie" przygotowana trasa po jakiej dane mi było jeździć w Kraju. Kropka.
|
2005-10-02
2005-09-28Droga sokolich gniazd
Dolina Vratna
|
2005-09-27Velky Choc, velka jizda vertikalna
Dwukrotnie stałem pod nią z irytacją, kiedy pogoda broniła skutecznie dostępu do tego piramidalnego szczytu. Dopiero po 2 latach, w ubiegłym sezonie grupa szturmowa G3R zdobyła szczyt, choć i wtedy oczywiście nie mogło się obyć bez heroicznych poświęceń. Teraz mając bazę w leżacej tuż u jej stóp Liskovej, ruszyłem jej na spotkanie. Próba numer cztery. Początek to błyskawiczny podjazd na przełęcz pod Prednim Chocem (poniżej 2h). Dalej równie szybko docieram na drugą przełęcz. Stąd jednak wydarcie Chocowi ostatnich 300m to ciężka sprawa. Przed 15-tą staję na wierzchołku Velkeho Choca (1607m), widoki zaczynają chować się pod chmurami, ba, widocznośc zaczyna spadać do kilkudziesiąciu metrów. Pytanie, które mnie nurtuje to, którędy zjechać w dół. |
2005-09-26Słowacja Dzień II - Kriżna: Skrzyzowanie Żywotów
O skołataną dzień wcześniej uphillami psychikę staramy się zadbać dobierając podjazdy tak, żeby jak najwiekszy ich procent prowadził odkrytymi widokowymi polanami i halami. Pociągnięcie taktyczne udaje się, czas mija zaskakująco szybko, 6km podjazdu na pierwszy szczyt (hm, nazwa szczyt to lekkie nadużycie w odnieseniu do Uplazu, trafniej byłoby go nazwać kopą) w porównaniu do 13km dnia poprzedniego nie robi żadnego wrażenia.
|
2005-09-25Słowackie Szarże MTBikowe - dzień I
"Welcome to Slovakia" Niebawem zza chmur wyłaniają się pierwsze szczyty górujące nad Orawą, Velky Choc, Stoh, Rozsutec, Krivan...
|
